انار سوالی را پرسیده که چند سالی است ذهن منو هم کم و بیش مشغول کرده. تصمیم گیری در مورد اینکه یک نفر باید ازدواج کنه یا نه، یک تصمیم کاملا شخصیه که باید توسط خود اون فرد گرفته بشه و نمیشه یک جواب کلی و قطعی به این سوال داد. من فکر میکنم که تصمیم گیری در این مورد باید با دقت انجام بشه چونکه مطمئنا تاثیر مهمی در زندگی فرد خواهد داشت. متاسفانه خیلی از مردم ازدواج را به عنوان یک امر طبیعی و بدیهی میدونن و به حد کافی در موردش فکر نمیکنند و بیشتر به مرحله بعدی یعنی معیارهای انتخاب همسر میپردازند.
من ازدواج را تضمین و تعهدی رسمی میدونم که دو نفر در قبال اجتماع و فرزند یا فرزندانشون میدن تا وظایف خودشون در نگه داشتن و بزرگ کردن اونها را بطور کامل انجام بدهند. البته بدیهی است که بخشی از این تعهد باید مشخص کننده تعهدات متقابل همسرها برای رسیدن به این هدف باشه. با این تعریف، ازدواج زمانی معنا پیدا میکنه که دو نفر تصمیم میگیرند که فرزندی داشته باشند. به خاطر حساسیتی که من شخصا در قبال بچهها دارم، پایبندی به این تعهد ازدواج را بعد از به دنیا اومدن بچه بسیار مهم میدونم. البته این رو هم بگم که ازدواجی که ایدهآل منه با ازدواجی که این روزها انجام میشه (مخصوصا توی ایران) کاملا متفاوته. واقعیت اینه که ازدواج به صورت یک قرارداد تجاری دراومده و اصل مطلب که همون مساله فرزند هست تقریبا فراموش شده.
حالا اگر کسی نخواد که پدر یا مادر بشه در مورد اون فرد ازدواج مفهوم اصلی خودش را از دست میده و تبدیل به یک قرارداد تجاری میشه که با قراردادهای تجاری دیگه تفاوت زیادی نداره و دلیلی برای انجامش وجود نداره.
با این گفتهها، برای من تصمیم گیری در مورد اینکه باید ازدواج کرد یا نه بستگی به جواب این سوال داره که آیا باید بچهدار شد یا نه. یا به عبارت دیگه چه هدف منطقیی برای بچهدار شدن وجود داره. خیلی خوشحال میشم اگه نظراتتون در مورد این سوال رو بنویسید. خودم هم سعی میکنم تا پستی در مورد این سوال داشته باشم.
Friday, November 10, 2006هدف از ازدواجPosted by Pendaar at 10:51 AM
|
||
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 نظر:
هدف از ازواج لزوماً بچهدار شدن نیست. البته بچهدار شدن فصل جدیدی توی روابط زناشویی حساب میشه. در این مورد توی وبلاگم صحبت کردم:
ازدواج و لایههای اولویتهای شخصی
اما اینکه هدف از ازدواج چیه، شاید یکی از علتهاش این باشه که وقتی کسی ازدواج میکنه مطمئن میشه (یا میخواد مطمئن بشه) که کسی رو که دوست داره، فقط مال خودشه و سهمی از اون به کسی نمیرسه. یک جور اطمینان از ادامهٔ یک رابطهٔ شیرینه. اگر دو نفر یک رابطهٔ کامل با هم داشته باشند اما هنوز رسمیاش نکرده باشند هنوز توش احتمال جدایی بالاست. اما ازدواج پایبندی رو به همراه میآره. من در مورد اینکه واقعاً ما ها به این پایبندی چهقدر احتیاج داریم که بخواهیم با ازدواج ارضاش کنیم صحبتی ندارم. اما فکر میکنم ازواج راه ارضای این نیازه.
گفتگوی چند جوان ایرانی در امریکا درباره "چرا ازدواج؟"
http://iranicanlive.com/shows/111106.php
http://www.aftab.ir/articles/social/youth/c4c1126105016p1.php
باسلام ازدواج وانتخاب همسر مناسب می توان به ارامش ،کمال رسید وباقی زندگی رو بااوهمراهی کرد تشکیل خانواده داد ولذت زندگی رو درهمبستری بااو چشید وبه ارامش واسایش رسید ودرنهایت برای بقای نسل میتوان صاحب بچه شد نه اینکه هدف از ازدواج اوردن بچه باشد این کاررو میتوان بدون ازدواج از پرورشگاه هم اورد